Je kan er wel om gaan huilen, maar dat helpt niet. Je leeft van dag tot dag’. Ricky is ontzettend openhartig over zijn toch niet altijd vrolijke geschiedenis.

‘Jeetje man, wat is je haar lang’, is het eerste wat Boy zegt als Lorenzio in beeld verschijnt. ‘Kun je daar binnen naar de kapper?’

Van een radioprogramma naar een Eigen Plan bij uithuis- plaatsing van je kind – in de Surinaamse gemeenschap in Amsterdam Zuidoost is het mogelijk.

Vooruit kijken, toekomstplannen maken: dat lijkt nu te gaan lukken voor Cynthia en haar gezin. Cynthia zet binnenkort de stap om te gaan samenwonen met haar tweede man, Machiel, terwijl haar drie volwassen kinderen in hun ouderlijk huis blijven wonen. Dat is lange tijd niet vanzelfsprekend geweest; de komst van Eigen Plan heeft het gezin echter veel goed gedaan.

Negen jaar geleden is Chrerida, alleenstaande moeder van drie kinderen, bij de rechtbank in Amsterdam om haar handtekening te zetten onder de uithuisplaatsing van haar oudste zoon van I6 jaar. Ze is niet alleen: een tante is mee. Met haar steun lukt het om de benodigde papieren te ondertekenen. Een hele stap.

Een gift van God of een mooi staaltje samenwerking? Voor John en zijn gezin is het een combinatie van beide als er, één dag voor ze op straat komen te staan, met hulp van een netwerk toch een oplossing komt.

Ze zoekt contact met de gemeente en met de Regenboog Groep, die zich bekommert om daklozen. Het Sociaal team roept de hulp in van Eigen Plan. Fatima start als Eigen Plan coach. Zij vertelt: ‘Uiteraard is een terugkeer naar Tunesië aan de orde geweest. Die optie is door de gemeente op tafel gelegd. Maar Yosr was zo vastbesloten om hier te blijven, dat ik ben gevraagd om samen met haar te kijken of er iets te regelen zou zijn binnen haar netwerk. De eerste keer bij haar thuis hebben we lang gepraat. Yosr wist wat ze wilde – een huis, zodat ze in Nederland kon blijven – maar ze had geen netwerk. Dacht ze. Zei ze. Ze zat zo in haar verdriet en emoties dat het haar niet goed lukte om daar over na te denken. Daarom ben ik de tweede keer met haar aan de slag gegaan met de Yücelmethode. Dat werkt goed om uit de emotie te blijven en tegelijkertijd de situatie tastbaar te maken. Toen werd ineens zichtbaar dat er best een netwerk is voor haar en de kinderen. We konden blokjes opstellen voor betrokkenen van school, uit de speeltuin, van verschillende instanties, een taalcoach, een aardige buurman.’ ‘Ja, dat werkte goed voor mij ‘zegt Yosr. ‘Mijn jongens vonden het ook leuk, ‘mama is aan het spelen’ riepen ze. De oudste kwam met een tekening van een huis: ‘dit is mijn droom mama’.