'Stabiele basis geeft rust'

Rinske leeft al bijna een jaar uit een koffer. Een aantal dagen van de week is ze met haar twee jonge kinderen in hun ouderlijk huis, de andere dagen logeert ze steeds ergens anders. Bij familie, bij vrienden die op vakantie zijn: het is puzzelen.

Deze bepaald niet ideale situatie is het gevolg van de scheiding van Rinske en Pieter, de vader van haar kinderen. Beide ouders zijn afwisselend bij de kinderen, die hierdoor wel steeds in hun vertrouwde omgeving zijn.
Laura, Eigen Plan coach, weet nog dat Rinske vertelde dat ze behoorlijk overvallen was toen Pieter aangaf een punt achter hun huwelijk te willen zetten. ‘Rinske was verdrietig, gekwetst en boos tegelijk. Haar leven stortte van de ene op de andere dag in. Al voor de scheiding kende ze wat psychische problemen, maar die waren goed onder controle. Door alle emoties bouwde de spanning zich echter enorm op bij haar, waardoor ze niet altijd even stabiel en rustig kon blijven. Bovendien waren er ook wel confrontaties tussen Rinske en Pieter, wat weer heel onrustig was voor de kinderen. Gelukkig besefte Rinske in een vroeg stadium dat ze hulp kon gebruiken en zocht ze contact met het Sociaal Wijkteam. Die hebben weer Eigen Plan ingeschakeld. En zo werd ik betrokken.’

Gedeelde belangen

Het had nog wel wat voeten in de aarde om toe te werken naar een Eigen Plan bijeenkomst. Laura: ’Het was allemaal nog zo vers. Om die reden ben ik met Pieter en Rinske apart gaan praten, samen ging op dat moment niet. Ik merkte wel bij beiden de behoefte om afspraken te maken. Er was toen ook nog geen ouderschapsplan, iets wat vanuit de overheid verplicht is wanneer er jonge kinderen in het spel zijn. Terwijl de motivatie om het goed te regelen voor de kinderen er zeker was, bij allebei. Het lastige daarbij is het onregelmatige werk van Pieter.’

Voor de bijeenkomst waren er een paar belangrijke onderwerpen: hoe kunnen Rinske en Pieter hun rol als ouder invullen zonder dat ze nog samen zijn? En de vraag vanuit het netwerk: waar kunnen we terecht als we ons zorgen maken, welke hulpverlening is beschikbaar? Door die gedeelde belangen én door de steun van hun netwerk, lukte het Pieter en Rinske om ondanks alle spanningen allebei bij de bijeenkomst aanwezig te zijn.’

Voor mij was het geen vraag of ik aanwezig wilde
zijn om mee te denken, het was juist fijn.

Heel mooi in deze situatie is het grote netwerk van beide ouders. Voorafgaand aan de Eigen Plan bijeenkomst sprak Laura met de mensen die belangrijk zijn in het leven van het gezin, waaronder familieleden en vrienden. Met een grote groep, inclusief hulpverlening, zijn ze bij elkaar gaan zitten om een plan te maken. Eén van hen is Anja: ‘Rinske en ik kennen elkaar al 2O jaar. We wonen bij elkaar in de buurt, zien elkaar regelmatig. Natuurlijk wist ik van de situatie. Voor mij was het geen vraag of ik aanwezig wilde zijn om mee te denken, het was juist fijn. De bijeenkomst zelf vond ik behoorlijk intens. Het was goed om dingen gezamenlijk te bespreken. Pieter en Rinske waren emotioneel, maar dat is begrijpelijk. En ook hun ouders vonden het moeilijk. Soms liep het hoog op in het gesprek, Pieter en Rinske zijn allebei ook een keer weggelopen. Dat was van tevoren voorbereid door Laura: door af te spreken wie er dan even mee zou lopen. Dat hielp, het lukte ze allebei om redelijk snel weer terug te komen.’
‘Daar let ik wel goed op’, geeft Laura aan. ‘In zo’n situatie, bij een scheiding, wil je dat er een balans is tussen het netwerk van de vader en dat van de moeder. Je zorgt dat het veilig is om aanwezig te zijn. Het is helemaal niet erg als de emoties wat oplopen, als je ook maar bespreekt hoe het weer tot bedaren kan komen. Daarvoor helpt het om af te spreken wie je tijdens de bijeenkomst kan steunen. En ik vond dat hier heel goed gaan. De Eigen Plan bijeenkomst leverde vooral praktische afspraken op over de zorg voor de kinderen en de overdrachtsmomenten. Daarnaast zijn er contactgegevens uitgewisseld tussen het netwerk en het wijkteam, om elkaar waar nodig te kunnen vinden. Het ‘team’ van Rinske heeft later nog een keer met elkaar gesproken, met professionals en een psycholoog. ‘Daar was Rinske achteraf heel positief over’, weet Anja. Laura vult aan: ‘Goed om te horen, dat was ook een doel van de bijeenkomst: dat de familie niet alleen loopt te roepen in de woestijn, maar dat die roep ook ergens wordt gehoord. Fijn dat Rinske nu ook psychische hulp krijgt.’

Planbewakers

Anja heeft samen met de zus van Pieter de rol van planbewaker
op zich genomen. ‘Dat houdt in dat ik contactpersoon ben voor Rinskes kant van het netwerk en dat ik zelf aan de bel kan trekken als ik zie dat iets niet volgens plan gaat. Ik was daar toen denk ik de aangewezen persoon voor. En ik heb er geen dagtaak aan hoor, ben er niet steeds mee bezig. Ik merk wel dat het steeds beter gaat met Rinske en met de kinderen, die komen steeds meer in een ritme. Dat is echt een stuk beter dan een paar maanden geleden. Ik vond de Eigen Plan bijeenkomst zeker niet makkelijk, maar het was wel goed om met elkaar in één ruimte te zijn. Dat voelde iedereen. Het heeft het hele gezin goed gedaan om die betrokkenheid te ervaren.’ Laura vult aan: ‘Zeker bij een scheiding zie ik dat die steun van het netwerk echt helpt. Het contact tussen partners is soms zo verkrampt, dat het helpt als ze zien dat ze er niet alleen voor staan. Dat heeft echt meerwaarde.’

Zeker niet makkelijk, maar
het is goed om met elkaar in één ruimte te zijn.

Mooi onderwerp voor de evaluatie

Kort geleden stuurde Rinske een berichtje aan Laura om het Eigen Plan te evalueren. Laura: ‘Dat zal niet met de hele kring van de eerste bijeenkomst zijn, maar in ieder geval met beide ouders, de planbewakers en de nog betrokken hulpverlening. Het is fijn om te zien dat er al best wat is veranderd en ingezet.’ Anja ziet dat het nu voornamelijk wringt wanneer er wat meer communicatie van de ouders wordt gevraagd. ‘Dat is dan een mooi onderwerp voor de evaluatie’, meent Laura.
Het officiële ouderschapsplan dat er nu ook ligt maakt onder meer de weg vrij voor Rinske om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning. ‘Het ziet er naar uit dat dat op korte termijn gaat lukken’, weet Anja. ’Eindelijk’, reageert Laura. ‘Iedereen heeft een stabiele basis nodig. Een eigen plek zal haar en haar gezin zeker rust brengen. Dat biedt ruimte voor de toekomst.’